Hiçbirşey eskisi gibi degil.Hiçbirşey eskisi gibi olmayacak.
Evimize hoşgeldim.Eski hayatıma veda edebilmek için.Tum eşyalar bana yabancı ben onlara.Baktıgımda eskisi gibi içimi ısıtmıyor eski sıcak yuvamız.Mahalleden geçerken baktım onlarda yabancı.Guluşerek alışweriş yaptıgımız manav,hiç gitmedigin ama her geçerken kolay gelsin dedigin berber,ufak tefek şeyleri satın aldıgımız ve halimizi hatrımızı sormadan geçmeyen mahalle bakkalımız...Her biri birer yabancı şimdi bana.Hiçbiri içimi ısıtmadı yanlarından geçerken.Evimize dogru merdivenlerden çıkarken bi tereddut yaşadım.Hangi daireydi diye.Bi zile bastım,yanlış zile basmışım.O kadar yabancılaşmışım.Halbuki evimiz 3.Kattaydı ve nefesinin tıkandıgı yerde biterdi dairemizin bulundugu merdivenler.Onu bile unutmuşum.
İçime bir ateş duştu eve girdigimde.Sen yoksun,eski sıcaklıgı yok evin.O eski kokusu bile gitmiş,herşey degişmiş.2,5 sene yaşadıgım evin banyo duvarlarını dahi yadırgadım.Kurutma makinemizi görunce benim oldugunu çok sonra anladım.O lanet muslukların sadece kırmızı tarafının aktıgını mavilerin bozuk oldugunu bile unutmuşum.
Mutfakta yine bulaşık dolu ama eski bardaklarımız yok.Yerlerini yeni bir suru başka,yabancı bardak almış.Kultablamız yerinde.Şimdi onu kullanıyorum.Sarılsam mı bilemedim koltuklarımıza,yatagımıza,bilgisayar masamıza.Çok özlemişim ama dönuşu yok bu gidişin.Tek yöne kesti kader biletimi.Evim evim diye herkese anlatır severdim evimi fakat artık bana ait degil burası.
Bu gelişim herşeye ve herkese veda etmek için.Bu şehri terk etmek için burdayım.Hep birilerine ve birşeylere veda etmek için yaratıldım sanki.Nereye bu gidiş diye soruyorum bazen kendime.Cevap veremiyorum hiç.Ama artık kabullenemiyorum bu durumu.Kader hep terk etmeyi reva göruyor bana.Halbuki benim tek istedigim gidişler degil,oldugum yerde kalışlar.Öyle kalışlar hayal ediyorum ki bazen gömuldugum bir şehir,beni sewen bir şehir.Beni hiç terk etmeyip kucaklayacak bir şehir.Hiçbir yere ait degilim sanırım.Şu koskoca dunyadaki hiçbir yere ait degilim.Hiçbir yer beni kucaklayabilecek kadar çok sevemiyor.Hata bende mi bilmem ama bildigim tek şey şu ki;çaresiz,bitkin ve yorgunum.Şefkate ve huzura çok ihtiyacım var.İçten bi sarılışa,kardeşimin yaptıgı gibi bol tukuruklu bir öpucuge...Çok ihtiyacım var.
Sıgamıyorum hiçbir yere...
Bu gidiş tek yön.
Bu gidiş bir terk ediş.
Bu gidiş ölum sessizligi adeta.
Bu gidiş giderken son kez arkana bile bakmadan özlem duymadan,sevmeden,sevilmeden geçmiş bir gidiş.
Bu gidiş geçmişi terk ediş.
Bu gidiş aptal bir direniş.
En önemlisi de bu gidiş bir veda ediş bir daha dönmemek uzere.
Öyleyse gidiyorum arkama bile bakmadan önunu göremedigim bir yolda...
