Kötü bir gün

Bugün çok mutsuz,uyuşuk ve hastalıklı hissediyorum kendimi.Bunalımdayım sanırım.Durduk yere sinirleniyor,sinirlendiğim şeylere ağlıyor sonra susuyorum.
Mutsuz hissediyorum kendimi..Çok mutsuz..Yaprakları tek tek koparılmış ve rüzgarla ordan oraya savrulan bireyleriz biz.Bunu hak ettiğimiz için mi yoksa bir sınav için mi yaşıyoruz çözemedim.Ama illaki bir nedeni vardır.Yoksa neden bu kadar ayrı yerlerde ayrı hayatlar yaşıyoruz ailemle?
Annem aradığında fark ettim bunu bugün.Ne kadar çok zorlandığını anlattı.Hayatının ne kadar kötü gittiğini,kardeşimin okulda sabahçı olduğunu ve hastalandığını söyledi.Sonra 40 yıllık buzdolabının bozulduğunu ve yenisinin alınması gerektiğini anlattı bana.Benim neler yaptığımı sordu.Kısaca anlattım.Yakınacak o kadar derdi varmış ki dinlemedi çoğunu.Sadece merak edip sorduklarına verdiğim cevapları dinledi sonrada kapattı.Neden bu kadar çok savrulduk?Neden birbirimizi merak etmez olduk?Hayat mı bu kadar acımasız yoksa bizler mi çok unutkanız?Cevap bulamıyorum...
İyi insanlarız biz aslında..
Önce babamdan ve benden koptu annem başka diyarlara doğru gitmek için yola çıktı kardeşimle beraber.Sonra ben babamdan koptum ve yola çıktım annemin olduğu diyara göç etmek için.Sonra tekrar ben,daha iyi bir hayat kurabilmek için başka bir diyara yola çıktım.Yürüdüm...Yürüdüm...Yürüdüm...4 senedir uzaktayım.Kimsenin hayatında hiçbir yerim olmadan uzaklarda bir başıma ordan oraya savruluyorum.Umrunda olan varsa el kaldırsın.Yok mu?Tahmin etmiştim.
Üzülmüyorum merak etmeyin.Benimde birkaç dakikalığına üzülüp kahrolduğum sonra unuttuğum çok insan oldu.Bende sizin hayatınızda böyle bir yere sahibim şuan.Farkındayım ve üzülmüyorum.Sizde üzülmeyin.
Ama bizler iyi insanlarız.
Madem iyi insanlarız neden böyle bir hayat yaşıyoruz ki?Üç kuruşluk insanların altındaki kademelerde üç kuruşa çalışıp didiniyoruz.Ailemizden uzakta hem okuyup hemde çalışıyoruz.Üstüne yetemediğimiz için borca giriyor ve onları ödemek için kıçımızı yırtıyoruz.Madem biz iyi insanlarız neden bu kadar zorluk içinde kıvranıyor ve bir arpa boyu kadar yol alamıyoruz?Yoksa biz iyi insanlar değil miyiz?
Bizler iyi insanlarız.
Dün ağlayarak terk ettim işyerimi.Hesap yapmasını bilmeyen sayın müdürümüz bir türlü vardiyamı hesaplayamadı diye bana bağırıp hakaret ettiği için.Kendi eksiklerini kapatmak için altında çalışan insanları ezmeye çalışan hayvanımsı insanlardan nefret ediyorum.O eksiklerin içinde artısı olduğuna kendisini inandırmaya çalışan insanlara ise acıyorum.Bu yüzden bizler iyi insanlarız.
Bu sıkıntılı günlerde geçecek mi diye beklerken yok olup gitmekten korkuyorum iyi insanlar.Hepimizi kendimizi layık olduğumuz yerlerde görebilmek dileğiyle...

Hayattaki tek enayi ben miyim?

Gerçekten merak etmeye başladım 'hayattaki tek enayi ben miyim acaba?' diye.Aşkta,işte,ailede...Hayatta işte ya.Sürekli yara almak sürekli üzülmek reva mı?Bu kadar karamsar şeyler yazarak başladığıma bakmayın.Ben aslında sonradan Pollyannacığım.Sürekli iyi şeyler düşünerek iyi şeyler olmasını bekleyen bir insanım.Ama her zaman her istediğinizi vermiyor hayat size ne yazıkki..Bana da öyle işte.Bu yüzden karamsarlığa düşüşümü melankoli olarak algılamayın.Aslında ben iyi bir insanım.Galibaa..

 Ne olursa olsun insan yaşamında kesinlikle her evreden geçiyor.Bunu inkar edecek bir ademoğlu tanımıyorum.Herkesin tecrübesi farklı hayatta.Ben ne anlatırsam anlatayım burda,siz yinede kendi derdinizin daha büyük olduğunu iddia edeceksinizdir.Çünkü hayat tamamen insanlar için bir sidik yarıştırma halidir.Sen mi iyisin ben mi?Sen mi kötüsün ben mi?Sen mi daha çok dertlisin ben mi? gibi çoğaltılabilir örnekleri çoktur..

Ne kadar büyük ve ulvi olduğunu iddia edersen et ne olursa olsun etten kemikten ibaretsindir.Bir gün yaşam son bulacak ve sende terk-i diyar edeceksindir.Bunun çoğu zaman farkında değilsindir.Ama olacaksındır unutma.

Bu dünyadaki tek enayi ben miyim?Herkes kullanmaya çalışır,ne koparsam kardır mantığıyla hareket eder...Olduğun gibi davranmak fazlasıymış gibi görünmeye çalışmamak suç mudur insanlara karşı?Herkes deminde söylediğim samimi tipi tarif edip kendine bu profilde bir eş ya da dost arar.Ama bulduğunda da kullanmaktan kendini alamaz.Doğamızda mı var yoksa bu insanlara zamanın verdiği bir mutasyon hali midir?

Çoğu zaman aklıma geldikçe üzülmekten kendimi alamıyorum.Bende sütten çıkmış akkaşık değilim tabi ama çoğu zaman elimden gelenin en iyisini yapar ve en iyisini düşünürüm.Karşılığında kötülük görüncede bu paragraftaki ilk cümleden başka birşey gelmez elimden.

Hani bütün gün çalışır yorulursun.Sonra da eve dönüşte otobüse binerde ayakta gidersin ya o kadar yoruldum insanlardan ve sonsuz beklentilerinden.Klasik insanların arabesk görüşlerine sahip değilim yanlış anlaşılmasın.Ama gerçekten çok yorgunum...

ve anladım...

Hayattaki tek enayi benim.

Problemli Şizofreni..

Merhabalar,
 Blog nasıl yazılır? Bir usulü adabı var mıdır bilmiyorum.Tek istediğim sadece birşeyler karalayabilmek ve bunları paylaşabilmek.Umarım hata  etmiyorumdur.
 Bugün tatil günümdü.Malumunuz her gün çalışıyoruz.Dinlenmek istedim ama bu pekte mümkün olmadı.
 Koala gibi bir insanımdır.Beni bıraksan bütün gün uyurum.Miskinliği severim yani.Napalım baba yadigarı uyku sevgisi.Öğlene kadar uyudum sonra tabi başıma dikildiler.Uyandım kahvaltı falan fişmekan derken dışarı çıktık.
 Bu aralar sevgilimde bir fotoğraf merakı var anlatamam.Sırf bu yüzden kafesine gelen müşterisinden ödünç almış fotoğraf makinesini.
 Gidip oturduk bir yerde bir arkadaşı denk geldi(arkadaşlarıyla oturan).Arkalarındaki masaya oturduk.Çocuk geldi selam sabah..Arkadaşın masasındaki kızdada profeşinıl bir fotoğraf makinesi var ve sohbet etmeye çalışıyor sevgilimle! Ölür müsün öldürür müsün?1.750 'ye almış kız makineyi.Bizimki de başladı anlatmaya:'Bende 1.500 'e aldım.Lense para vermedim ya ben.Gerek yok o kadar teferruata,bana bu yetiyor.' demez mi.Ölür müsün öldürür müsün?Sesimi çıkarmadım.Kızın boynu kopacaktı sevgilimle muhabbet kurabilmek için.Yazık!
 Genelde sesimi çıkarmıyorum böyle durumlara.Çocukluğundan veya ailesinden gelme bi caka satma olayı var.Yapacak birşey yok.Bozsamda onu,kızsam da ona sonuç değişmiyor.Bende koyverdim gitti artık.

---
 Üzülüyorum.Çok üzülüyorum.Okulun harcı mı ödenmeli?Kira mı?Faturalar mı?Yoksa yol parası mı?Kafaya takmaktan bir hal oldum.Bugünde çok mutsuzdum-son bir haftadır olduğu gibi-.'Beni mi bulur? ' demektende sıkıldım.Artık bir çözüm çıkmalı önüme.Bunu hak ettiğimi düşünüyorum.Stresten ne saç kaldı ne de mide.Check-up a girmeli ve hiç çıkmamalı.Yani uzun lafın kısası melankolik günlerime hoşgeldiniz.Tam bir hüzünbaz duruyor karşınızda.Bugün kısa kesiyorum.Daha sonra tekrar görüşebilmek dileğiyle esen kalı..